Er echt voor gaan, niet aanmodderen

“Zoek eerst uit wie je zelf bent”

Wees gegroet, vol inspiratie. De toekomst is met U. Slim zijt gij boven alle vrouwen en slim zijn de woorden uit uw hart. Sarah.

Sarah (36), art director, mama van Ramon (7) en Trixie (3)

“Ik heb mijn eerste communie gedaan als een Indianenmeisje. Met een wit lederen kleedje en twee vlechtjes met pluimpjes in mijn haar. In een klein dorp als het onze bracht dat veel commotie met zich mee. Bovendien hadden we thuis een geitenboerderij en liep mijn vader erbij als een cowboy, met een cowboyhoed, lang haar en laarzen met sporen. Voor mij was dat de gewoonste zaak ter wereld. Achteraf heb ik gehoord dat sommige kinderen aanvankelijk niet met ons mochten spelen, maar op zich heb ik er geen grote trauma’s aan overgehouden. Ik vond het misschien niet altijd even leuk maar het leerde mij wel om te durven zijn wie ik ben. Met mijn eigen kinderen wil ik absoluut niet zo ver gaan, maar ik wil hen toch graag meegeven dat het niet uitmaakt wat anderen over hen denken. Dat ze hun eigen weg moeten gaan, hun eigen passies moeten volgen. Ik streef er eigenlijk naar dat ze opgroeien tot gelukkige mensen die het gevoel hebben dat ze op zichzelf bestaan. En die niet noodzakelijk anderen nodig hebben. Begrijp mij niet verkeerd: andere mensen om je heen zijn natuurlijk een verrijking. En ik wens het hen zeker toe. Maar warme relaties kun je pas ten volle beleven als ze er niet zijn vanuit een grote noodzaak. Zoek eerst uit wie je zelf bent. En ga vandaaruit engagementen aan. Misschien hecht ik daar veel belang aan omwille van de late echtscheiding tussen mijn ouders. Voor mijn mama was haar relatie alles en toen die plots wegviel, kwam er een enorme leegte in de plaats. Daarvoor wil ik mijzelf en mijn kinderen graag behoeden.”

“Ook al moet ik toegeven dat ik ervan overtuigd ben dat onze inbreng als ouders niet zo heel erg groot is. Toen ik beviel van Ramon kreeg ik van mijn mama het boek ‘Babymanagement’. Ik nooit een grote voorstander geweest van al die babyboeken waarin staat beschreven wat baby’s moeten kunnen en in welke fase ze zich bevinden, maar met dit boek was het anders. Wat ik er vooral uit onthield was dat een kind wordt geboren als een volwaardig persoon. De enige functie die je als ouder hebt, is een brug vormen tussen hen en de rest van de wereld. Dat was voor mij een hele geruststelling. Het gevoel van die enorme verantwoordelijkheid werd meteen voor een groot stuk gerelativeerd. En dat vind ik wel fijn eigenlijk. Omdat ik op die manier vooral moet bijsturen en niet zelf aan het stuur van hun leven moet staan. Ik ben daarom geen mama die heel gestructureerd regeltjes opstelt. Ik ben consequent maar er is toch een grote ruimte voor vrijheid. Op die manier roesten we ook niet vast in patronen die nieuwe initiatieven zouden kunnen uitsluiten. Het is toch belangrijk om bepaalde zaken in je leven op tijd en stond in vraag te kunnen stellen. Zo heb ik zelf onlangs beslist om mijn ontslag te geven om van thuis uit te kunnen freelancen. Ik mis te veel van mijn kinderen om mij daar goed bij te voelen. Het is – zeker in deze tijden – een gewaagde sprong, maar hé, mijn zoon leert schrijven! Ik wil daarbij zijn! En misschien leren Ramon en Trixie er later zelf wel uit dat je soms eens in het diepe moet springen als dat juist aanvoelt.”

“Ik hoop daarnaast alvast dat ze positief in het leven staan. Dat ze kunnen genieten. Dat ze niet de hele tijd op weg zijn naar iets en daardoor het momentum vergeten. Ik hoop dat ze zich ‘smijten’ in alles wat ze leuk vinden. Dat ze er echt voor gaan en niet zomaar een beetje aanmodderen. Ik hoop hen te leren dat ze hun emoties mogen uiten, of ze nu boos, gelukkig, verdrietig of enthousiast zijn. Praten over wat je voelt, is heel belangrijk. Omdat je dan pas jezelf kunt laten zien zoals je bent. En ook al toon je dan een beetje kwetsbaarheid, het maakt je leven zoveel intenser.” (tekst: Sylvie D’Hoore, foto: Tosj Engelsma) 12/52

Wat ik nog belangrijk vind: ! Liedjes zingen op verjaardagen ! Een stevige hand geven ! Mensen niet vergeten te bedanken ! Niet liegen over belangrijke dingen ! Alles één keer proeven !

Sylvie D’Hoore (42) is freelance journaliste, mama van Alice (14), Oscar (12) en Leon (9) en getrouwd met Fabrice. Ze houdt van verre reizen, uitslapen, lezen, lopen, eten met stokjes, chocolade bij de koffie, enthousiaste mensen en boeiende levensverhalen.
Tosj Engelsma (19) is fotograaf met ambitie. Hij is een beetje zot en dol op z’n hond Roosje.