kolom

gepubliceerd op maart 25th, 2022 | door ditte

0

Steven

Schermafbeelding 2022-04-30 om 12.15.13Het lijkt me een onmogelijke klus voor R&B om de zolder en de kelder na mijn dood in hun eentje op te ruimen. Ik geef het toe: ik ben eigenlijk een hoarder. Een bijhouder-verzamelaar, zo noem ik het liever. De acht serviezen en duizend andere keukenspullen die in de kelder bijna verstopt zijn onder een laag stof, die kunnen naar de kringloop of naar een liefhebber van borden en kommetjes, pannen of glazen. De dozen met de sierlijke sticker ‘herinneringen’ hebben wellicht enkel voor mij sentimentele waarde. De bakken met eerste schoolrapporten, tekeningen en kromme knutselwerkjes, die bevatten wel schatten van, en straks ook voor mijn schatten. De kaften met schetsen van naaktmodellen, zeefdrukken, voorontwerpen van affiches en tekeningen die ik ooit maakte, zullen met gemak een 240 liter container vullen. De stapels schriftjes met notities van vergaderingen, brainstorms en ideeën, opgetekend tijdens bijna dertig jaar professionele avonturen, kunnen een kampvuur voor een week vlammende gezelligheid aan de waggel houden. Er staat ook nog ergens een bierflesje dat ondertussen misschien iets waard is: het eerste flesje ooit waar reclame op gemaakt werd voor een ander product. Ik bracht het mee uit Londen en het kondigt een tentoonstelling van Gilbert & George aan. Het is onderdeel van mijn ‘voedselmuseum’. Ik heb een jaar of tien unieke verpakkingen, flessen en blikjes verzameld. De fles Vittel, ontworpen door Philippe Starck, moet daar ook nog bijzitten. Mijn verzameling appelsienpapiertjes -waarvan eentje met Marva op- waar ik ooit mee tentoonstelde, honderd melkkannetjes, teveel dingen met vissen op en stapels affiches… ze zullen mij allemaal overleven en iemand gaat dat ooit moeten opruimen. Waarschijnlijk R&B.
Van die gedachte lig ik ‘s nachts soms wakker en ik ruim in gedachten al een deel zelf op. Enkel in gedachten, sorry.
Zo duikt op een avond Steven op. Bladzijde 53 in mijn boek gaat over hem. Ik vind hem in een bak ‘knuffels en poppen’. Dit is Steven. Zonder armen. Die heb ik nog niet gevonden. Hij is griezeliger dan ik dacht. Ik zal hem alvast zelf opruimen. Dat is toch al iets.


over de auteur

ditte

het leven is wat je ziet, als je wilt kijken



Een reactie achterlaten

Je e-mailadres zal niet getoond worden.


*

terug naar hoofding ↑
  • inschrijven voor de nieuwsbrief

  • tafelgenoten

    kitchen crew

    R&B alle dagen een beetje Helden van de Dag

    miauw

    schele’n barry, de kat die besloot ons te adopteren

    me

    saying hi & goodbye
  • onderwerpen