Feesthoedje
Nee, het is mijn verjaardag niet. Maar wanneer ik thuis kom, vind ik R&B wel in de keuken. Ze hebben allebei een papieren hoedje op hun hoofd en doen heel lacherig. “Verrassing!” roepen ze. Er gaat gelukkig geen confettikanon af. Het is vandaag de verjaardag van het feesthoedje. Eigenlijk de verjaardag van het vertrek van het feesthoedje. Dag op dag een jaar geleden werd het uit mijn buik gehaald. Het uitvinden van tradities, daar ben je bij mijn kuikens wel voor aan het juiste adres. Ik zie mezelf in een rolstoel zitten, binnen veertig jaar, niet helemaal meer participerend aan het leven, geflankt door mijn kuikens die zelf al grijzige hennen zijn geworden. Ook in 2062 zullen ze er staan met een feesthoedje op, dat geef ik u op een briefje. Ik zal misschien niet meer weten wat er werkelijk gevierd wordt en misschien zal het elastiekje van het feesthoedje me tussen twee dubbele kinnen irriteren. Maar dat is voor dan. Vandaag ben ik blij en verrast en ontroerd. We drinken feestelijk de avond in en hebben zelfs half-filosofische gesprekken met een glas champagne binnen handbereik. Af en toe schiet een van ons in de lach omdat ernstige dingen zeggen met een kleurrijk scheefgezakt feesthoedje op, gewoon onnozel is. Onnozele feesthoedjesdag… tot volgend jaar!
