Halverwege

Op maandag stap ik met veel energie uit m’n bed. Sinds de nieuwe keuken er staat, zijn de weekends dubbel zo leuk. De kans dat ik nog eens dubbel zo dik word, is ook een feit. Maar het is voor een goed doel: de antiwinterblues. De keuken blinkt, er staat een vuur in met zes gasbekkens. Telkens er meer dan één pot op staat, zegt Raf het hardop. “Kijk, zo gaat dat op zes bekkens”, zegt hij dan. En hij streelt het kookfornuis even, alsof het zou verdwijnen indien het niet telkens een eervolle vermelding kreeg. De keuken dient om allerlei nieuwe dingen in uit te proberen. Frangipanetaart mét marsepein. Groentekrans van vergeten groenten. Brood met vogelzaad. Omdat we er zo graag in rondhangen, in die keuken – die eerlijk gezegd plaats heeft voor een pony – nodigen we vrienden en familie uit om mee te genieten. Weekends zijn dus superdeluxe megagul ontspannend.
Maandag dus. In mijn nieuwe leven betekent de eerste werkdag: televisie. Bewegende beelden. Die je niet nog snel even in een ander lettertype kan zetten. Of een pagina méér kan geven. Nieuwe mensen ook. Andere koffie in papieren bekers. Nieuwe trappen en liften. Spannend, maar best wel ingewikkeld. Maar ik heb goesting en ik voel dat dit nog maar de ingang van het pretpark is. De grootste attractie waar hard in gegild zal worden, tekent zich in de verte af tegen de opkomende zon. Haha. Maandag dus. De file omarmen, een moment om in gedachten sprookjes op rijm te verzinnen. ‘Er was eens een schele ezel…’ Op dag 2 ga ik naar school. Ik sta voor de klas. Het derde jaar journalistiek. Ik probeer hen het hoofd zot te maken. Zot genoeg om bladen te gaan maken later. Later is volgend jaar, als ze hun diploma hebben. Het zijn dertig studenten. Ze zijn rumoerig en kijken me strak aan. Als er meer dan drie met hun benen beginnen te wiebelen of zo stiekem mogelijk op hun telefoons kijken, dan weet ik dat hun aandacht bijna weg is. Dat ik maar best iets zeg dat ze niet verwachten. Iets dat hen wakker schudt. Na vier uur ben ik bekaf. Het is nog maar dinsdagmiddag. De weekend-Ditte heeft alweer honger.