kolom

gepubliceerd op februari 21st, 2021 | door ditte

0

Herstel

A1DE88FE-D79D-40DF-823E-C9F400230A27Terwijl de hele wereld op pad is om de plechtige intrede van de lente wellicht illegaal te vieren, lig ik thuis. De middagzon weerkaatst in de ramen van de buren en dringt met een omweg onze woonkamer binnen. Ik sluit m’n ogen en ga op zoek naar verveling. Loslaten. Er is geduld nodig voor het vinden van de verveling.
… de meest onderschatte bezigheid die er bestaat. Hoewel er over te twisten valt of vervelen een bezigheid is. Ik vind van wel. De mooiste dingen ontstaan uit verveling. Het zou van mijn part een vak op school mogen zijn. Ik zou ze graag beheersen. Maar dat is nu net wat verveling niet toelaat. Als puber heb ik er stevig op geoefend maar werd ik gedwarsboomd door mama die zei: “Ga iets doen, ga naar buiten”. Het feit dat ik er nooit goed in ben geworden, durf ik mama niet te verwijten. Het zit gewoon niet in mijn talentendoos. Maar vandaag doe ik m’n best. Twee dingen die mevrouw Verveling niet kan uitstaan: zoeken en uw best doen.
Ik hoor geschuifel en gefluister, dat is zo sinds ik hier lig te hersellen. Er wordt rekening gehouden met elke beweging –of het ontbreken aan bewegingen– die ik maak. De radio houdt zich in, een raam wordt gesloten, een deken opgevouwen.
In het ziekenhuis kwam de verveling vanzelf. Daar zat het in het pakket denk ik. Ik mis díe verveling. Thuis is het anders. Thuis is het herstellen. Herstellen is vervelen. Het is een doolhof. Waar ik met speurzin en enthousiame aan ben begonnen. Wakker en slim. Tweemaal links en rechts en dan rechtdoor. Niet vergeten. Maar eens over de helft besef ik dat de uitgang vinden het doel niet mag zijn. Ik moet op m’n passen terugkeren. Heb ik dit kruispunt overgeslagen? Ben ik hier al geweest? Even rusten. Heb ik deze bocht in deze richting gedaan? Tweemaal rechts en zeven stappen achteruit. Achterom kijken. En dan… ergens in een doodlopend stukje daar staat ze. Ik sta stil. Ze staat stil. De verveling in al haar glorie! Of is het een weerkaatsing via de ramen van de buren? En dan… ‘poef’! Weg.


over de auteur

ditte

het leven is wat je ziet, als je wilt kijken



Een reactie achterlaten

Je e-mailadres zal niet getoond worden.


*

terug naar hoofding ↑
  • inschrijven voor de nieuwsbrief

  • tafelgenoten

    kitchen crew

    R&B alle dagen een beetje Helden van de Dag

    miauw

    schele’n barry, de kat die besloot ons te adopteren

    me

    saying hi & goodbye
  • onderwerpen