gepubliceerd op mei 23rd, 2020 | door ditte
0Brief
Omdat Loïc vorige week niet wist waar hij de postzegel op een enveloppe moest plakken, moest ik aan deze denken… ondertussen 10 jaar oud:-)
Billie vraagt: “Mama, hoe schrijf ik een brief naar Amerika?” “Je neemt een blad papier…” grap ik omdat ik de vraag niet helemaal begrijp. “Och!” zegt Billie “Ik bedoel, moeten er postzegels op?” “Ja natuurlijk, tenzij je een goed getrainde postduif hebt” spot ik verder. “Belgische postzegels?” ondertussen kijkt ze ernstig. “Ja natuurlijk,” zeg ik “wat anders?” “Zeg mama, hoe kan ik dat nu weten?” En dan begrijp ik het: natuurlijk weet een achttienjarige niet meer hoe je een brief moet versturen. Communiceren doe je via facebook of mail, formulieren download je, pdf je en vervolgens upload je ze. En er is nog wel meer waarbij R&B zich niets meer kunnen voorstellen. Klein geld verzamelen om naar huis te kunnen telefoneren. Aanschuiven aan de enige werkende telefooncel in het station om te vertellen dat ik de laatste trein had gemist. Billie weet waarover ik het heb: “Jaja,” zegt ze “zoals toen ik klein was, ik de video moest terugspoelen na het zien van een film. Dat weten jonge mensen nu ook niet meer!” “Of zeuren voor de compilatie-cd met zomerhits!” “Haha, die kunnen kinderen nu zelf samenstellen op hun mp3-spelers” “En wie verwacht er een brief in Amerika?” wil ik weten. “Hannah zit op summer-university in Boston en ik denk dat, naast de vele mails een handgeschreven brief haar veel plezier zal doen.” Ik leg haar uit hoe ze de brief daar krijgt en ik denk: “Wat heb ik een lekker ouderwets gezellige dochter!”