kolom

gepubliceerd op januari 27th, 2015 | door ditte

0

Zorg

IMG_8246De film begint. Het eerste beeld is dat van een vrouw die haar hoofd in de wastafel van de kapper legt. De kraan wordt open gedraaid, de vrouw glimlacht en sluit haar ogen. ”Zet dat es efkes stil!”, gil ik bijna. ”Ik moet jullie nog iets zeggen, het is belangrijk.” Robin zoekt de zapper om de film te freezen, Billie zit aan de tafel en kijkt vanaf haar computer de woonkamer in. Raf snapt niet wat er gebeurt. ”Als ik later oud ben en misschien dement en ik kan het allemaal niet zo goed meer uitleggen, dan wil ik jullie nu al zeggen dat ik er zeker van ben dat ik dát graag zal hebben.” Ik wijs naar het televisiescherm. Billie fronst haar voorhoofd. ”M’n hoofd zo achterover laten zakken en dan moeten jullie m’n haar wassen.” Robin wil de film opnieuw starten maar ik hou haar tegen. ”En dan m’n hoofdhuid masseren…” Billie draait zich terug naar haar computerscherm. ”Maar écht hè?” wil ik nog even controleren. ”Jaja”, zucht Robin. ”Jij bent gek”, zegt Billie. ”Met heel veel shampoo die lekker ruikt”, voeg ik eraan toe. Vanaf een bepaalde leeftijd moet je toekomstdingen zo duidelijk mogelijk zeggen. Raf denkt dat het zo’n vaart niet zal lopen. Hij kan makkelijk praten, hij zit blijkbaar al comfortabel in een zorgdatabank. Voor hem wordt er nu al zorg gepland. Dat begon met een brief van het ziekenfonds op zijn naam. Daarin werd hij wegwijs gemaakt in wat de ’zorgshop’ allemaal te bieden heeft: loophulpen en rollators, pillensplijters –wat dat ook moge zijn… En of hij nu hulpbehoevend is of dankzij deze hulpmiddelen langer zelfstandig wil wonen, voor het ziekenfonds maakt het niet uit. Zij staan klaar. Een week later zit er een grote kaart in de brievenbus. Daarop wordt Raf uitgenodigd om in alle discretie zijn gehoor te laten testen. En er staat bij: U wilt ongetwijfeld ook opnieuw alles kunnen horen. Nou, nou, Raf hoort nog behoorlijk hoor en hij kan de pilletjes die hij slikt nog flink zelf in één slik aan, dankuwel. Nóg een paar dagen later ontvangt hij een folder waarin hij wordt aangemaand te blijven bewegen. Er staat een foto op van een kalende grijze man, die ons met glimlach, wandelstok én een driekwartsbroek tegemoet komt gestapt. Een paar meter achter hem loopt –onscherp– een jongere vrouw. ”Die krijg je er vast niet bij”, lacht Raf terwijl hij de folder bij het oud papier gooit. Ik ben nieuwsgierig en bekijk het aanbod (en de vrouw) nog even. Er staan ook vitaliteitsweekends in, maar over hoofdhuidmassages wordt in alle talen gezwegen. Hopelijk komt dat in orde tegen dat ík in de zorgdatabank gesukkeld ben. Zoniet, weten R&B toch wat te doen.


over de auteur

ditte

het leven is wat je ziet, als je wilt kijken



Een reactie achterlaten

Je e-mailadres zal niet getoond worden.


*

terug naar hoofding ↑
  • inschrijven voor de nieuwsbrief

  • tafelgenoten

    kitchen crew

    R&B alle dagen een beetje Helden van de Dag

    miauw

    schele’n barry, de kat die besloot ons te adopteren

    me

    saying hi & goodbye
  • onderwerpen