kolom

gepubliceerd op december 18th, 2014 | door ditte

0

Paula

December is –voor mij– remembermaand. Heel wat oude kennissen, ex-collega’s, bijzondere ontmoetingen en verloren gelopen vriendschappen passeren de revue in m’n hoofd. Billie vertelt me dat ze Paula heeft zien fietsen in de stad. Hoe zou het nog met haar gaan? Anderhalf jaar geleden ging ze met pensioen. Throwback Thursday: vaarwel Paula uit 2013.

IMG_7277Vorige week hebben we Paula gevierd. Omdat Paula met pensioen gaat. Dat zal voor ons allemaal wennen zijn. En voor Paula zelf des te meer. Vijfendertig jaar lang, vijf dagen per week was ze er. Paulette – zo noem ik haar soms – was van alle markten thuis. Na zoveel jaar eindredactie te hebben gedaan, kende zij zo goed als alle taalgeheimen. En in mijn ogen is Paula ‘kampioen schrappen’. Op maat een paar woordjes weghalen uit een tekst zodat die mooi de toebedeelde kolommen in het blad doet vollopen, het lijkt makkelijk, maar het is een vak. Een vak waarin Paula een erediploma verdient. Al van lang voor de invoer van computers is Paula bij Libelle. Een breipatroon ontcijferen en weten waar er steken zijn gevallen, is voor haar een makkie. Hocus pocus. Wat iedereen wel mag weten, denk ik, is dat Paula niet bepaald een vroege vogel was. Maar ‘s avonds bleef ze vaak later en maakten wij nog een praatje. Eén keer kreeg Paula een bloedneus die niet wilde stoppen en reed ik met haar naar de spoed. Onderweg taterde ze maar door. Ook dat mag ik wel vertellen: zwijgen is niet Paula’s grootste talent. Het was een leuk afscheidsfeest. In haar speech bedankte Paula iedereen voor de leuke jaren. En wat ik erg opmerkelijk vond, is dat ze eraan toevoegde: “De meeste mensen van mijn leeftijd zeggen dat het vroeger beter was. Maar daar ben ik het niet mee eens. Ik heb in die 35 jaar heel wat mensen zien komen en weer vertrekken en ik kan met overtuiging zeggen dat de laatste jaren de fijnste van allemaal waren.” Dat is een compliment voor de hele redactie. Paula, ik ga je vast missen de komende weken. Ik hoop dat het pensioen went. Onlangs vroeg je me of we nog freelancers zochten, want je was het redactiewerk nog altijd niet beu. Je bent altijd welkom!


over de auteur

ditte

het leven is wat je ziet, als je wilt kijken



Een reactie achterlaten

Je e-mailadres zal niet getoond worden.


*

terug naar hoofding ↑
  • inschrijven voor de nieuwsbrief

  • tafelgenoten

    kitchen crew

    R&B alle dagen een beetje Helden van de Dag

    miauw

    schele’n barry, de kat die besloot ons te adopteren

    me

    saying hi & goodbye
  • onderwerpen