wees gegroet

gepubliceerd op februari 2nd, 2015 | door ditte

0

Onnozel doen, kan ook soms helpen

Niet alles moet perfect zijn

Wees gegroet, vol inspiratie. De toekomst is met U. Slim zijt gij boven alle vrouwen en slim zijn de woorden uit uw hart. Annelies.

3low

Annelies (35), chef lifestyle en specials Libelle, mama van Jack (4) en Charlie (2)

“Jack en Charlie zijn nog heel klein. Opvoeden gebeurt dus allemaal vrij organisch. Mijn man en ik komen allebei uit een warm nest en het is voor ons evident om die lijn door te trekken naar onze kinderen. Er is geen voorafgaand opvoedplan, er zijn geen grote theorieën. Als je mij echter vraagt wat ik hen hoop mee te geven voor later, dan kom ik vooral uit op dingen waarvoor ik hen wil behoeden. Hoe klein ze ook zijn en hoe cliché het ook mag klinken: kinderen houden je een spiegel voor. En net daardoor bekruipt mij wel eens het gevoel: o nee, zo wil ik niet dat ze worden! (lacht) Bijvoorbeeld: Jeroen, mijn man, en ik zijn allebei nogal perfectionistisch aangelegd. En ook al brengt ons dat soms ver, het is geen makkelijke eigenschap om mee te leven. Daarom zou ik er graag voor zorgen dat Jack en Charlie alles wat meer kunnen loslaten en de boel de boel kunnen laten. Of met wat minder sérieux in het leven staan. Dat zal niet evident zijn, want bij Jack zie ik dat dat perfectionistische kantje er sowieso inzit. Hij doet alles super goed, maar als hij iets nieuws moet proberen en hij weet dat het niet goed zal lukken, dan begint hij er gewoon niet aan. Ik probeer er dus nu al op te letten dat ik niet te veeleisend ben. Ik zeg vaak tegen hem: ‘Je kunt niet meer doen dan je best’. Of ‘Als je geprobeerd hebt en het lukt niet, dan proberen we morgen opnieuw. We zien wel. Niets moet.’ Of ik probeer humor in te bouwen om de situatie minder beladen te maken. Kleine kinderen hebben moeite met ironie omdat ze alles letterlijk nemen. Maar door luchtig met bepaalde zaken om te gaan en door ermee te lachen, gaan ook zij er al gauw de grap van inzien. Zo probeer ik hen te leren dat niet alles ernstig of hoogdravend moet zijn. Onnozel doen, kan ook soms helpen.”

“Wat ik hen ook graag meegeef, is de mogelijkheid om eens op de rem te staan. Jeroen en ik werken allebei hard. We rushen vaak van hot naar her en elk moment van de dag is volgeboekt met van alles en nog wat. Jack en Charlie zijn dus ook gewoon dat het vooruit moet gaan. Toen ik een paar weken geleden noodgedwongen twee weken moest thuisblijven door een operatie aan mijn been heb ik gezien hoe ze genoten van rustig in de zetel een boekje lezen samen. Ik heb toen beseft dat het ook voor hen goed is om af en toe eens gas terug te nemen. Dat ik erover zal moeten waken om hen dat te leren. Anders komen ze meteen zelf in die mallemolen van het leven terecht.”

“En tot slot hoop ik vooral dat ze uitgroeien tot mensen met voldoende zelfvertrouwen zodat ze vooruitkomen in het leven. En dat ze de drang voelen om te blijven leren, om open te staan voor nieuwe dingen. Nieuwsgierigheid houdt je fris. En het plaatst je midden in het leven dat zo boeiend kan zijn.” (tekst: Sylvie D’Hoore, foto: Tosj Engelsma) 10/52

Wat ik nog belangrijk vind: Mensen niet vergeten te bedanken ! Helpen opruimen ! Alles één keer proeven ! Voorzichtig zijn in het verkeer !

  • Sylvie D’Hoore (42) is freelance journaliste, mama van Alice (14), Oscar (12) en Leon (9) en getrouwd met Fabrice. Ze houdt van verre reizen, uitslapen, lezen, lopen, eten met stokjes, chocolade bij de koffie, enthousiaste mensen en boeiende levensverhalen. 
  • Tosj Engelsma (19) is fotograaf met ambitie. Hij is een beetje zot en dol op z’n hond Roosje.


over de auteur

ditte

het leven is wat je ziet, als je wilt kijken



Een reactie achterlaten

Je e-mailadres zal niet getoond worden.


*

terug naar hoofding ↑
  • inschrijven voor de nieuwsbrief

  • tafelgenoten

    kitchen crew

    R&B alle dagen een beetje Helden van de Dag

    miauw

    schele’n barry, de kat die besloot ons te adopteren

    me

    saying hi & goodbye
  • onderwerpen