Laat los wat je niet kunt veranderen

“Eén van mijn stokpaardjes: maak geen ruzie”

Wees gegroet, vol inspiratie. De toekomst is met U. Slim zijt gij boven alle vrouwen en slim zijn de woorden uit uw hart. Tania.

Tania (44), verantwoordelijke voor de kredietportefeuille bij VDK Spaarbank, mama van Ophelia (16) en Florian (13)

“Opvoeden is voor mij geen afgebakend geheel met zeer duidelijke richtlijnen. Ik doe het zoals ik het spontaan aanvoel. Ik weet dat ik altijd heel bang ben geweest om niet consequent genoeg te zijn en dat ik daardoor wel vaak strenger was dan ik eigenlijk wou. Maar dat ik dat belangrijk vond om ervoor te zorgen dat Ophelia en Florian altijd vriendelijk en beleefd zouden zijn, zouden helpen opruimen en kunnen opgroeien tot zelfstandige mensen die zelf hun weg vinden in het leven en hun plan kunnen trekken, zonder altijd om hulp te moeten vragen. Ik heb bijvoorbeeld nooit hun boekentas gemaakt. Ook niet toen ze nog heel klein waren. Dat moesten ze zelf doen. Al vroeg ik wel altijd: staat alles klaar? Zit alles erin? Om de één of andere reden vind ik zelfstandigheid belangrijk. Zelf zoeken naar oplossingen, zelf je mannetje staan.”

“Maar toen ik vanmiddag aan Ophelia vroeg wat zij vindt dat ik haar vooral probeerde mee te geven, antwoordde ze lachend: ‘Je zegt altijd dat ik altijd mijn best moet doen’ En dat is absoluut waar. Ik heb dat er misschien wel ingehamerd. Je best doen op alle vlakken. Op school, in vriendschappen, hobby’s… Maar het moet ook niet meer zijn dan je best. Ik ben nooit kwaad als ze slechte punten hebben. Maar wel als ze niet genoeg gestudeerd hebben. Als je weet dat je alles hebt gedaan dat je kon, kun je ook voldoening voelen. Al wil ik daarmee niet zeggen dat je de lat veel te hoog moet leggen. Als iets niet kan, dan kan het niet. Ophelia heeft mucoviscidose en ligt vaak in het ziekenhuis. Daardoor besef ik meer en meer dat je je er moet bij neerleggen dat je niet alles in de hand hebt. En dat je ook niet moet proberen om dingen te veranderen die je niet kunt veranderen. Aanvaard als je iets niet kunt of als iets niet lukt, maar probeer niet hopeloos te forceren. Ik heb dat ook gaandeweg moeten leren. Sommige dingen zijn gewoon zoals ze zijn.”

“Maar daar tegenover staat dan ook: probeer de kansen die je wel krijgt ten volle te benutten. En twijfel niet, maar doe het gewoon. Laat geen tijd verloren gaan door uren te talmen. Door te twijfelen laat je de kaas vaak van tussen je boterham eten. En dat is nergens voor nodig.”

“En nog één van mijn stokpaardjes: maak geen ruzie. Probeer met iedereen overeen te komen. Mensen maken het zichzelf soms zo moeilijk door te vitten, te roddelen of zich te ergeren aan anderen. Doe dat niet. Er kruipt zoveel energie in en het brengt je niets bij. Natuurlijk kan er soms eens iets zijn, maar veel zaken waaien wel over. En ja, soms moet je eens op je tanden bijten, maar is dat zo erg? Toen ze nog klein waren, heb ik daar al hard op ingespeeld. Als er eens iets was op school, heb ik dat altijd meteen getemperd. Je kunt wel eens ontgoocheld zijn in een vriendje, maar zo’n dingen horen bij het leven. Ook onderling maken Ophelia en Florian nooit ruzie. Misschien omdat we in een speciale situatie leven. Ook Florian beseft dat het voor zijn zus niet altijd makkelijk is. We leren meer dan ooit om het leven te relativeren. En om niet te veel te zagen over pietluttigheden. Ik ben zeker dat ze dat voor altijd meedragen.” (tekst: Sylvie D’Hoore, foto: Tosj Engelsma) 13/52

Wat ik nog belangrijk vind: ! Een stevige hand geven! Mensen niet vergeten te bedanken ! Rechtstaan voor oudere mensen op de tram of bus ! Genoeg uren slapen ! Niet liegen (over belangrijke zaken) ! Helpen opruimen !

Sylvie D’Hoore (42) is freelance journaliste, mama van Alice (14), Oscar (12) en Leon (9) en getrouwd met Fabrice. Ze houdt van verre reizen, uitslapen, lezen, lopen, eten met stokjes, chocolade bij de koffie, enthousiaste mensen en boeiende levensverhalen.
Tosj Engelsma (19) is fotograaf met ambitie. Hij is een beetje zot en dol op z’n hond Roosje.