Bruno
Wat een geluk dat zijn looks een beetje in zijn voordeel spelen… want verder heeft Bjorn het niet getroffen. Hij werd ver achter de beschavingsgrens geboren, ocharme. Toch hebben lepel en vork hem richting beschaafde wereld gebracht. Alwaar hij getracht heeft een reputatie in culinaire sferen te ontwikkelen. Helaas was dat niet om over naar huis te schrijven. Zelfs ruim in blessuretijd slaagde hij er niet in om een simpele zebracake tot een eetbaar einde te brengen. Terwijl ieder kind dat kan maar soit, het kan al eens tegen zitten… Noch iets. Njocchi. Gerechten met een Italiaanse naam uitspreken, ook ‘zijne fort’ niet. Maar ja, zijn looks hè. Die houden hem aan de waggel. Eerlijk is eerlijk… hoewel hij dus eigenlijk helemaal niet kan koken, zijn zijn ‘croquekes’ wel te eten. De helft van de tijd. Bjorn weet helaas niet wat de helft is. Hij kan niet rekenen. Als hij voor eten zorgt is het altijd teveel. Niet zo’n beetje. De helft zou meer dan voldoende zijn. Maar dat heeft hij nog niet onder de knie. Met zijn gezondheid heeft hij het ook niet getroffen… ‘putteke’ winter loopt hij in t-shirt rond. Het concept temperatuur kent hij niet. Wat al eens nodig is als je als kok door het leven wilt. Ook zijn vruchtbaarheid speelt hem parten, na zijn mooie dochter -want de looks heeft hij dus wel- trakteerde hij zijn vrouw en de wereld op een tweeling. Soms maak ik me zorgen om Bjorn. Maar gelukkig heeft hij zijn looks dus. En zijn levensmotto: Het is wat het is. En dan denk ik: ‘het komt wel goed met Bjorn’. Hij is jarig vandaag. Hapitoejoe man! Moge dit nieuwe jaar jou toch een paar inzichten geven, roem en respect. Niet enkel voor je looks.
GDPR-gewijs wil ik nog even zeggen dat elke vergelijking met bestaande personen of situaties louter toeval is.
