kolom

gepubliceerd op maart 13th, 2014 | door ditte

1

Held

IMG_6676Het zijn zeker al drie volle minuten dat Raf over z’n bril naar het metalen handvat van het fietsmandje aan het staren is. Hij heeft het net los getrokken en de tegengestelde beweging gaat iets minder vlot. Ik heb al een fietspomp en een petanquebal aangereikt. Ik zou er namelijk een flinke dreun op geven. Wie niet luisteren wil, moet voelen! Raf bekijkt de kant van het handvat dat nog wel in het mandje hangt en knikt. Hij ziet hoe het moet. Toch lukt het nog niet meteen. Als ik hier met papa zou gestaan hebben, dan zou er al flink gevloekt geweest zijn. ’Tabasco!’ zou hij heel hard roepen. Ik zou een stapje achteruit zetten omdat wat zou volgen écht wel brute kracht zou zijn. Waarschijnlijk zou het fietsmandje een paar seconden later in de strijd sneuvelen. Raf zucht nog eens en dan lukt het. Hij is Held van de Dag. Hij was het eigenlijk al. Een half uur eerder vroeg ik hem: ”Kan jij de nieuwe ‘poot’ op m’n fiets monteren?” en hij antwoordde: ”Als je je fiets even van de garage naar hier haalt, doe ik het meteen!” Dat had ik niet verwacht. “Dus je kan het vandaag doen?” Raf is niet zo’n  ik-doe-het-meteen-meneer. Voor het badkamerkastje hebben we meer dan een jaar op een ‘meteen’ moeten wachten. Maar ik moet geen vuile was buiten hangen. Raf zei ‘meteen’ en van zodra hij m’n fiets ziet, gaat hij de juiste Engelse sleutels zoeken. Papa zou me verwijtend aankijken. Ik was als kind altijd zijn ’Jozef, chef d’atelier’. Ik was nooit veraf als er geklust moest worden. Waarschijnlijk heb ik in de door de papa zelfgebouwde garage –een bouwovertreding van formaat– 90% van de nagels eigenhandig aangegeven. En meer dan één keer heb ik hem moeten beloven kleine klusjes en fietsreparaties nooit aan een man te vragen. De dochters van Paul Van de Velde kunnen en doen dat zelf. Papa zou dus ook nooit goedgekeurd hebben dat ik na het installeren van de fietsstandaard, nog een taak voor Raf had. Maar Raf was dus ook bereid een fietsmandje van een oude fiets op mijn fiets te bevestigen. Zelfs zonder ’Tabasco’s’ of ’Caramba’s’. Terwijl hij de laatste draai aan de inbussleutel geeft, zegt hij: ”Het is allemaal ter ere van uw papa dat ik dit allemaal doe”. En dat maakt hem driewerf hoera, op de verjaardag van papa, vandaag: Held van de Dag.


over de auteur

ditte

het leven is wat je ziet, als je wilt kijken



One Response to Held

Een reactie achterlaten

Je e-mailadres zal niet getoond worden.


*

terug naar hoofding ↑
  • inschrijven voor de nieuwsbrief

  • tafelgenoten

    kitchen crew

    R&B alle dagen een beetje Helden van de Dag

    miauw

    schele’n barry, de kat die besloot ons te adopteren

    me

    saying hi & goodbye
  • onderwerpen