kolom

gepubliceerd op februari 27th, 2014 | door ditte

1

Babbelbox

IMG_6079De dagen dat ze slecht gezind wakker werd, zijn op één hand te tellen. In 22 jaar is dat toch een prestatie. Mijn jarige Billie, de zon in huis. Echt waar. Een warme, blije zon. Geen stille zon. Nee, dat niet. Integendeel. Toen we haar als baby – door de babyfoon – zichzelf in slaap hoorden brabbelen, hadden Raf en ik het gevoel al dat het een inbreuk op haar privacy was. Het leek alsof ze geheimpjes deelde met de knuffels in haar bed. Haar eerste woorden waren: ”Wasda?” tegelijk stak ze een vinger uit naar voorwerpen, personen of een rinkelende telefoon. Raf en ik keken elkaar verwonderd aan als we hoorden dat andere ouders pronkten met de eerste ‘mama’ van hun opgroeiende baby’s. Maar Billie stelde ons niet teleur, al snel kon ze op commando ‘verliesstroomschakelaar’ zeggen. En zo werd ‘het woord’ al snel heel belangrijk in Billies leven. Of vergis ik me en is het eigenlijk ‘de klank’? Billie ging ook zingen. En hoe! Ze staat zingend op en trippelt ‘s nachts -terwijl ze denkt dat zíj stil is en dat wíj slapen- zingend naar haar slaapkamer. Stilte is aan haar niet besteed. Toen ik twee maanden na elkaar een buitengewoon hoge telefoonfactuur kreeg, wist ik waar te zoeken. Toen was Billie 15. En ze babbelde zichzelf nog steeds in slaap. Deze keer zonder babyfoon maar per telefoon. De knuffels waren vervangen door vrienden en vriendinnen. De juf in het eerste leerjaar zei tijdens het eerste oudercontact: “Het is een heel aanwezig kind. Een plezier om in de klas te hebben. Ze moet nu enkel nog leren dat ze op haar stoeltje moet blijven zitten en dat ze pas mag spreken als ze aan de beurt is”. We zijn bijna 2 decennia verder en Billie heeft het laatste nog steeds niet onder de knie. Als ze nog maar eens veel later thuis komt dan gepland, stelt Raf een totaal overbodige vraag: ”Wat doen jullie dan een hele nacht?” “Babbelen, natuurlijk” lacht Billie. “En wie is dan de tettergenerator?” wil Raf weten. “Ik” zegt Billie en ze glimlacht een beetje schuldig. ‘Ik spreek dus ik ben’, het zou haar wapenschild kunnen zijn. Vandaag is ze jarig. Ze krijgt een kroon en blaast al babbelend de kaarsjes op haar taart uit. Billie is naast bijna professioneel babbelgenerator ook de vrolijkheidsbrenger en een hele goeie vriendin, vermoed ik. En bovenal een prachtige, toffe dochter. Ik zou er geen klank van willen missen.

 


over de auteur

ditte

het leven is wat je ziet, als je wilt kijken



One Response to Babbelbox

Een reactie achterlaten

Je e-mailadres zal niet getoond worden.


*

terug naar hoofding ↑
  • inschrijven voor de nieuwsbrief

  • tafelgenoten

    kitchen crew

    R&B alle dagen een beetje Helden van de Dag

    miauw

    schele’n barry, de kat die besloot ons te adopteren

    me

    saying hi & goodbye
  • onderwerpen