kolom

gepubliceerd op september 24th, 2013 | door ditte

0

Dik

IMG_1205“Maak je niet dik!” zegt de mevrouw die voor mij op de tram zit. Automatisch ga ik rechtop zitten en trek ik m’n buikspieren aan. De mevrouw praat verder in haar telefoon en ik begrijp dat het niet tegen mij was. “Met twee in een pashokje is eigenlijk niet toegelaten…”, hoor ik de verkoopster zeggen terwijl ik me hinkend op één been in een te kleine broek probeer te murwen. En weer voel ik me aangesproken. Sinds ik in mei de foto’s van Mamiekes 80 jaar-feest heb gezien, en vorige week de reportage van het trouwfeest van Maud, ben ik me ervan bewust dat ik dik ben. In mij schuilt nochtans een mager meisje. Op school was mijn bijnaam ‘Spagetti’, omdat ik zo lang en zo smal was (ik had zelfs een trui waarin het woord ‘Spagetti’ was gebreid). Een andere plagerige bijnaam was ‘Ditte zonder datte’. Dat hoorde ik de jongens uit m’n klas spottend zeggen. Omdat ik – toen – zo goed als geen boezem had. De schade én de oorzaak die beide namen me al zouden hebben toegebracht, heeft het leven vakkundig voor me weggewerkt. Mét overcompensatie, zo zie ik nu op de foto’s. De vraag is of ik er iets aan zal doen? 1. Ik zie er erg tegenop om lijstjes bij te houden van calorieën en voedingswaarden. 2. Raf kookt te graag en te lekker. 3. Hoe combineer ik dieet-eten met een gezellige gezinsmaaltijd? 4. Zal ik niet ongelooflijk chagrijnig worden als ik rekening moet houden met wat mag en wat niet? Ik heb in m’n hele leven nog nooit een écht dieet gevolgd. Tja, dat is er nu aan te zien natuurlijk. Hoewel ik met plezier de schuld leg bij m’n 50 jaar of bij het feit dat ik tien jaar geleden gestopt ben met roken. Toen kreeg ik de eerste ‘uit-het-niets-kilootjes’ zomaar cadeau. De truc van aan iets anders – bijvoorbeeld fruit – te denken terwijl ik 30 centimeter gevulde koeken opsmikkel, werkt niet. Een vet, bijgelovig kruisteken maken voor een troostvreetbui ook niet. Misschien is de beste oplossing gewoon nooit meer naar foto’s te kijken? Terwijl ik erover nadenk krijg ik alweer zin in een glas melk en een boterham met bruine suiker. En dan hoor ik in m’n hoofd de tram-mevrouw weer: “Maak je niet dik!” Ik ga rechtop zitten en trek m’n buikspieren aan. Zo. Wie maakt er nu een foto alsjeblieft?


over de auteur

ditte

het leven is wat je ziet, als je wilt kijken



Een reactie achterlaten

Je e-mailadres zal niet getoond worden.


*

terug naar hoofding ↑
  • inschrijven voor de nieuwsbrief

  • tafelgenoten

    kitchen crew

    R&B alle dagen een beetje Helden van de Dag

    miauw

    schele’n barry, de kat die besloot ons te adopteren

    me

    saying hi & goodbye
  • onderwerpen