Kaka
Na een dag of vier wordt de essentie wel duidelijk. Het is niet het middagmaal. Het zijn niet de tien pijnvrije minuten. Het is niet liefde. Soms is het ‘een klein onhandig aapje durven te zijn’.
Nathalie knikt terwijl ze met een stift een datum op de plakkers op mijn buik schrijft, als gaat het over de vervaldatum van 100 g salami die ze net heeft ingepakt. Ze knikt omdat ik net gezegd heb dat het één grote les in nederigheid is, dat ziek zijn, dat geholpen moeten worden. Nederigheid is de essentie. Ik heb even gekeken terwijl ze de verbanden ververste. Mijn buik lijkt op een brooddeeg die te lang in een te vochtige schuur gerezen heeft – @loicfood het is uw schuld dat deze metaforen opduiken. En dan door een kleuter met wat prikkeldraad is versierd. Ja, toch wel robuuste nietjes die er in gehaakt zijn. Daar zal een garagist aan te pas moeten komen als die er ooit uit mogen… of een handige kleuter. “Het ziet er allemaal goed uit” zegt Nathalie. “Vandaag zit er niet veel tegen”. Een uur voordien kwam ze m’n kamer nog binnengelopen: “Awel? Wat heb ik gehoord? ‘t Is gebeurd! Is het gebeurd?” Nu denkt u misschien dat ik de formule van de zwaartekracht net had herschreven? Awel, ja en nee. Nee, omdat die niet herschreven moet worden. En ik dat ook niet zou kunnen. Ja, omdat we het toch over de essentie van het leven hadden. En dan kom je onvermijdelijk vroeg of laat bij kaka uit. En ik had het gedaan. Zwaartekracht en feces, ik moet het niemand uitleggen denk ik. Sorry, het is niet anders. De opgetogen entree van Nathalie was dus rechtevenredig met mijn enthousiaste toesnelpas toen Billie voor het eerst vanop haar potje “Ik ben klaa-aa-aar” riep. Meer dan een kwarteeuw geleden alweer. De essentie. Blijdschap om de grote boodschap. Ik ga het niet ontkennen. Ik neem met de glimlach de feestelijke complimenten in ontvangst.
Ik heb ze graag Nathalie, ze snapt de sterkte van de herkenning. Ze zegt: “Ik herken den aard van ‘t beestje, gun uzelf nu die rust, niemand kan daar uw hand voor vasthouden, jij bent de enige die jezelf die rust kan geven”. Zo had ik het nog niet bekeken. En ik ben niet bang meer om een klein nederig aapje te zijn. #hinderlijkehindernis
