kolom

gepubliceerd op april 30th, 2015 | door ditte

0

Gul

IMG_3780Beschrijf het in 3 woorden, geef 3 kernwaarden, welke 3 eigenschappen passen hierbij… Het is niet de eerste keer dat ik zo’n oefening moet doen of moet evalueren. Ik vraag me af welke 3 woorden gebruikt zouden worden om mij te omschrijven. Ik hoop dat 1 ervan ‘gul’ is. Gul vind ik een mooie eigenschap. Ik zou graag gul zijn in mopjes, in aandacht, in cadeautjes, in gedachten. Het leven is ook gul voor mij.

Zo was mijn verjaardag een dag die heel gul uitdraaide. Ik was in Portugal, met Raf én met R&B. Dat was op zich al iets waard. We hadden nog 24 uur te stelen. Bij het ontbijt kreeg ik een kroon met échte onkruidbloempjes uit de berm geplukt. En toen gingen we op zoek naar een plek mét uitzicht om een glaasje te drinken. Het zou uit bekertjes moeten want we waren met de camper onderweg en bijna alles in de camper is onbreekbaar. Maar dat was onbelangrijk. We vonden het einde van de wereld, aan het einde van een weg. Billie was er een beetje tegen want het was zo’n weggetje waar je best geen tegenligger op tegen komt. Het pad leidde naar een ponton aan een baragem (wateropslagplaats). We konden onze stoelen in het gras zetten en doen alsof het ons eigen minituintje was. Er kwamen schaaltjes met hapjes naar buiten. We zongen liedjes mee die we niet kenden. Maar ook muziekjes die al lang in onze harten zaten werden meegezongen.

En toen stopte er een andere auto. Met een zoon en zijn oude vader. Ze schuifelden de zandweg af tot aan het water. Er werden vislijnen uitgehaald en ze gingen naast elkaar zitten, zwegen en keken naar het water. De zoon keek af en toe naar de vader. En ook een paar keer naar ons. En dan besloten ze al snel om te vertrekken. Halverwege het pad moest de vader gaan zitten. De zoon wachtte geduldig. Veel werd er niet gezegd. Dat was voor mij het teken dat ouder worden niet per se slecht moet zijn… Na nog een keer pauzeren zaten de 2 mannen terug in de auto. Ze vertrokken en toeterden. De zoon stak z’n duim op. Wij deden onze badpakken aan en gingen zwemmen tussen de vissen die door de mannen gelokt -maar niet gevangen- waren. Zo gul was mijn verjaardag. Zo gul kan ik zelf nooit worden maar ik wil het wel proberen.


over de auteur

ditte

het leven is wat je ziet, als je wilt kijken



Een reactie achterlaten

Je e-mailadres zal niet getoond worden.


*

terug naar hoofding ↑
  • inschrijven voor de nieuwsbrief

  • tafelgenoten

    kitchen crew

    R&B alle dagen een beetje Helden van de Dag

    miauw

    schele’n barry, de kat die besloot ons te adopteren

    me

    saying hi & goodbye
  • onderwerpen