Boekenclub
Raf en Robin zitten een of andere televisiemarathon uit. Ik heb het niet meteen door. Ik hoor Raf aan Robin vragen: ”Robs, nóg een djie-oo-tieke?” Even denk ik dat het over ’gin&tonic’ gaat maar het gaat over ’Game of Thrones’. De hoeveelste keer Robin hier naar kijkt, geen idee. Raf heeft een excuus, die komt net uit het ziekenhuis. Hij heeft de juiste papieren om een paar dagen te chillen. Robin heeft –denk ik– geen excuus. Tenzij het laatste weekend van de krokusvakantie gelegitimeerd zetelhangen veroorlooft. Het televisieavontuur staat erg luid en er wordt aardig wat in afgevochten. Maar de makers zijn duidelijk slim genoeg om telkens met een megaspannende cliffhanger te eindigen. Want na een plaspauze en het hervullen van kopjes koffie en feestglazen limonade, herken ik het geluid van het versneld doorspoelen van de generiek. Nog eentje… Nu is het zondagavond. Robin zit met een lang gezicht aan het avondeten. Een langer gezicht dan haar normale gezicht. ”Is er iets?” vraag ik ”Voel je je niet goed?” Robs haalt haar schouders op. ”Morgen begint de normale schoolweek weer. Is het dat?” Maar dat is het niet Robin gebaart dat er niets is. ”Je gaat toch nog wel naar school?” grap ik, ”Of ben je weken geleden al gestopt?” Robin knikt: ”Ja, nu weet je het. Ik ga niet meer naar school. Ik zit in een boekenclub.” Een typisch Robinesk antwoord. ”En weet je vader dat?” speel ik mee. ”Bedoel je de penningmeester van de boekenclub?” antwoordt Robin wel heel snel. Raf knikt: ”De boekenclub controleert of televisieseries gebaseerd op boeken wel trouw blijven aan het script uit het boek…”. Robin neemt over: ”We hebben álle boeken al gelezen maar moeten nu nauwkeurig alle reeksen checken.” Raf weer: ”Een moeilijke klus, onderschat het vooral niet.” Terwijl we de tafel afruimen zucht Billie dan weer: ”Morgen een hele dag cursus creativiteit met die vervelende zogezegde creatieveling. Ik heb er geen zin in.” Raf zegt: ”Nothing compared to a day in the shoefactory. Denk je dat een hele dag werkloos zitten wachten tot je vrouw thuis komt om voor je te koken dan zo aangenaam is?” Ik wenk Robin: ”Heb jij hier iets slims aan toe te voegen?” Robin houdt er het zwijgen toe. ”Creativiteit is so overrated” zegt Raf dan weer terwijl hij een nieuwe aflevering ’djie-oo-tie’ start. Volgens mij meent hij het niet.
