kolom

gepubliceerd op december 25th, 2014 | door ditte

0

Wintertop

Omdat het zal gaan sneeuwen. Throwback Thursday: eentje uit 2009.

IMG_7474Zalig toch, een paar sneeuwdagen. De wereld wordt even zo rustig en stil na zo’n witte vlokkenbui. Dat vind ik het mooiste, even dat stille. Of is het het eerste moment buiten als ik al weet dat ik snel koude handen zal hebben? Ze zijn nog lekker warm, diep in de zakken van m’n jas. M’n neus kriebelt wel in de winterlucht. En dan even wachten en genieten van verse voetstappen in de kraakverse sneeuw. Dát geluid is misschien het beste. Robin vertelt me dat er een ‘facebook-groep’ is die dit ook fantastisch vindt. In plaats van te ‘facebook-en’ zouden ze er beter in rondhollen zoals de kinderen van de buren iets verderop. Die lopen gillend van plezier achter elkaar aan. M’n handen worden al iets frisser… en er moet geruimd worden voor de deur. Sneeuw maakt van stadsmensen buitenmensen, we praten weer met elkaar. Op grapjes zoals: “Gaat u de hele straat doen?” antwoord ik: “Rond vier uur ben ik aan uw deur”, en de complimenten voor m’n ijver neem ik met een buiging in ontvangst. Ondertussen worden de eerste sneeuwmannen bij elkaar gerold. Er zijn ploegleiders die vooral veel richtlijnen hebben en weinig doen, en ijverige werkers die in stilte de juiste techniek ontwikkelen. Mama’s brengen de accessoires: een scheve wortel, een oude emmer als hoed, een tak klimop als warme sjaal voor de ijskoude glimlachende vriend. Zalig toch, zo’n ouderwets sneeuwplezier. Nu zien m’n handen bijna blauw, ik ga naar binnen en duim dat het even nog een witte winter blijft!


over de auteur

ditte

het leven is wat je ziet, als je wilt kijken



Een reactie achterlaten

Je e-mailadres zal niet getoond worden.


*

terug naar hoofding ↑
  • inschrijven voor de nieuwsbrief

  • tafelgenoten

    kitchen crew

    R&B alle dagen een beetje Helden van de Dag

    miauw

    schele’n barry, de kat die besloot ons te adopteren

    me

    saying hi & goodbye
  • onderwerpen